Aktualności
usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków

WOJEWÓDZKI URZĄD OCHRONY ZABYTKÓW W KRAKOWIE Po analizie Ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz ustawy o lasach, a także w oparciu o stanowisko z dnia 3 stycznia 2017 r. Pani dr hab. Magdaleny Gawin – Generalnego Konserwatora Zabytków, Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków uprzejmie informuje:

  1. Mimo nowelizacji ustawy o ochronie przyrody w dniu 16 grudnia 2016 r. pozostaje nadal w mocy art. 83a ust. 1, jednoznacznie stwierdzający, że Zezwolenie na usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, a w przypadku gdy zezwolenie dotyczy usunięcia drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków – wojewódzki konserwator zabytków. Zmieniony art. 83f, w ust. 1 pkt 3a stwierdzający, że przepisów art. 83 ust. 1 nie stosuje się do drzew lub krzewów, które rosną na nieruchomościach stanowiących własność osób fizycznych (…), nie zmienia treści artykułu 83a, zatem nie pozwala na usuwanie drzew lub krzewów z nieruchomości zabytkowych bez zgody wojewódzkiego konserwatora zabytków.
  2. Niezależnie od zmian wprowadzonych w ustawie o ochronie przyrody, które dotyczą zasad postępowania administracyjnego w sprawie wydawanych pozwoleń na wycinanie drzew i krzewów, nadrzędną rolą Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków jest ochrona zabytków zgodnie z ustawą o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tekst jednolity: Dz.U. z 2014 r. poz. 1446 z późn. zm.). Dotyczy to ochrony drzew i krzewów rosnących na terenie nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków: cmentarzy, parków, ogrodów i innych form zaprojektowanej zieleni, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. f i g w/wym. ustawy, a także form zaprojektowanej zieleni znajdujących się na obszarze wpisanych do rejestru zabytków układów urbanistycznych lub ruralistycznych.
  3. Wykładnia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego – bezpośredniego zwierzchnika wojewódzkich konserwatorów zabytków w sprawach merytorycznych – zawarta w powołanym wyżej piśmie Generalnego Konserwatora Zabytków z dnia 3 stycznia b.r., jest dla służb konserwatorskich wiążąca. Zgodnie z nią, ochrona wartościowej zieleni towarzyszącej obiektom zabytkowym oraz stanowiącej element kompozycyjny zabytkowego układu urbanistycznego czy ruralistycznego jest priorytetowa. Pomimo zapisów art. 83f ust. 1 ustawy o ochronie przyrody, nadal pozostają w mocy normy zawarte w art. 36 ust. 1 pkt 1 i 11 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, w związku z czym formy zaprojektowanej zieleni pozostają nadal pod ochroną konserwatorską. Wnioski wpływające zgodnie z kompetencjami do WUOZ będą weryfikowane w terenie, a cechy i wartość zieleni będą oceniane przez pryzmat ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W analizie tej będzie też brana pod uwagę lokalizacja drzew i krzewów (teren indywidualnie wpisany do rejestru zabytków, układ urbanistyczny, nieruchomości osób fizycznych i prawnych) a dopiero potem ograniczenia wynikające z ustawy o ochronie przyrody.
  4. Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków zwraca szczególną uwagę, by urzędy miast i gmin przesyłały do WUOZ wszystkie uchwały, o których mowa w art. 83f ust. 1a ustawy z 16 grudnia 2016 r. W podjętych uchwałach powinny być zamieszczone uwarunkowania wynikające z ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami w kwestii komponowanych form zabytkowej zieleni. Wycinanie bez pozwolenia konserwatorskiego drzew i krzewów na obszarach nieruchomości chronionych indywidualnym wpisem do rejestru zabytków, a także zieleni komponowanej znajdującej się w zabytkowych układach urbanistycznych czy ruralistycznych będzie podlegać sankcjom karnym przewidzianym w rozdziale 11 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.