Aktualności
Kazimierz Wiśniak – Wystawa w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie

W sobotę 10 grudnia w gmachu Biblioteki Jagiellońskiej odbyła się wystawa prac znamienitego artysty Kazimierza Wiśniaka. A także przyznanie Medalu Zasłużony dla Kultury, jest to medal pamiątkowy Stanisława Mińskiego. Artysta podczas wystawy w Krakowie otrzymał go z rąk Dyrektora Miejskiego Domu Kultury w Mińsku Mazowieckim Piotra Sito.

Kazimierz Wiśniak to człowiek blisko związany z Lanckoroną, wielki patriota naszej małej ojczyzny, który przez ponad dekadę pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Przyjaciół Lanckorony.

Na wystawie prezentowanych było kilkadziesiąt oryginalnych prac oraz wybiórczo cały dorobek artystyczny i piśmienniczy artysty. Ekspozycję dopełnił wybór plakatów, znaczków, kopert oraz pocztówek.

Wystawa zorganizowana była pod auspicjami Biblioteki Jagiellońskiej, a honorowymi gośćmi byli miedzy innymi: Wójt Gminy Lanckorona Tadeusz Łopata, Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego Franciszek Ziejka, profesor Zbigniew Mirek, Prezes Towarzystwa Przyjaciół Lanckorony Anna Leszczyńska.

Przybyłych gości przywitał Dyrektor Biblioteki Jagiellońskiej prof. dr hab. Zdzisław Pietrzyk, następnie głos zabrał Wójt Gminy Lanckorona Tadeusz Łopata, który w krótkich słowach przypomniał, co Lanckorona zawdzięcza Panu Kazimierzowi Wśniakowi i jak ceni jego dorobek artystyczny. To dla mnie zaszczyt, gdy mogę wśród tak wybitnych profesorów i artystów dużego formatu zabrać dziś głos na tej wystawie i z tego miejsca gratulować wybitnemu artyście. Lanckorona potrzebuje takich nazwisk to budzi świadomość całej naszej społeczności, że mieszkamy w cudownym miejscu na ziemi, jakim jest Lanckorona i jej okolice – mówił Wójt Lanckorony w wywiadzie do mediów po oficjalnej części wernisażu.

Dodajmy, że Kazimierz Wiśniak jest twórcą scenografii do „Szopki z Zagórza”, która obecnie wystawiana jest w Krakowie.

Wernisaż odbył się w bardzo ciepłej i rodzinnej atmosferze wspominano wiele wątków z życia artystycznego Kazimierza Wiśniaka. Liczna delegacja z Lanckorony różnych środowisk, stowarzyszeń takich jak Stowarzyszenie 3 Wionki z Jastrzębi oraz Towarzystwa Przyjaciół Lanckorony podkreślały, jakie znaczenie dla tych terenów ma twórczość artysty. Obecnym gorąco za przybycie dziękował sam autor wystawy Kazimierz Wiśniak. W uroczystości nie mogło zabraknąć tak charakterystycznych dla tego wydarzenia Aniołków Lanckorońskich, w których role wcieliły się Martynka i Anetka i choć jak same powtarzały, że pochodzą z Jastrzębi to wszystkim udzielił się niepowtarzalny klimat Lanckorony miasta Kazimierza Wielkiego.

 

Kazimierz Wiśniak – malarz, rysownik, ilustrator, scenograf teatralny, a ostatnio także pisarz.

Urodził się 11 grudnia 1931 roku w Łodzi. Blisko związany z Lanckoroną . W 1953 roku rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1956 roku zaczął publikować swoje rysunki w „Przekroju”, a także współtworzył „Piwnicę pod Baranami”. W 1958 roku opracował z Piotrem Skrzyneckim komiks w odcinkach, drukowany w „Przekroju”: „Szaszkiewiczowa czyli Ksylolit w jej życiu”. W 1959 roku otrzymał dyplom ze scenografii i zadebiutował jako scenograf. W latach 1959-1963 pracował w Teatrze Śląskim w Katowicach. Od 1963 roku twórca związany jest przede wszystkim z Krakowem i Wrocławiem, gdzie współtworzył wiele inscenizacji Henryka Tomaszewskiego we wrocławskim Teatrze Pantomimy. W latach 1963-1971 był scenografem Teatru im. Słowackiego. Od 1972 roku, przez dziesięć lat, pracował w Starym Teatrze. W sezonie 1981-1982 był kierownikiem artystycznym Teatru Bagatela. Następnie, w latach 1982-1986, pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego tej krakowskiej sceny. W drugiej połowie lat 80. ponownie związał się z Teatrem im. Słowackiego, a w latach 1989-1997 po raz drugi w swojej karierze pracował w Starym Teatrze. Równocześnie współpracował z innymi polskimi i zagranicznymi scenami. Opracował ponad 250 scenografii w teatrach krajowych i zagranicznych. Jako scenograf był wszechstronny, odnajdował się w różnych epokach i stylach plastycznych oraz literackich poetykach. Zawsze jednak oddawał prymat tekstowi i reżyserskiej wizji spektaklu. Wspólnie z Henrykiem Tomaszewskim stworzył unikatowe Muzeum Zabawek w Karpaczu.

Obok scenografii stworzył wiele ilustracji książkowych. Za artystyczne osiągnięcia bywał odznaczany i wyróżniany, m.in. laureat Nagrody Miasta Krakowa, Nagrody Klubu Dramatopisarzy „Złoty Ikar”, Nagrody Ministra Kultury i Sztuki. Odznaczony Złotą Odznaką „Za pracę społeczną dla Miasta Krakowa”, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Zasłużony dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia, Złotą Odznaką Związku Polskich Artystów Plastyków. W ostatnim czasie odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz Honorową Nagrodą Fundacji Kultury Polskiej. Wielokrotnie nagradzany na krajowych festiwalach teatralnych.

Przez 12 lat był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Lanckorony. Od 1994 roku redaguje dla tej miejscowości kwartalnik „Kurier Lanckoroński”. W 2004 roku został Honorowym Obywatelem Lanckorony, pierwszym w historii miasteczka.

Miał ponad 30 wystaw indywidualnych. Zaistniał w dokumentalnych filmach: „Kraków Kazimierza Wiśniaka” w reż. Marii Kwiatkowskiej, 1999; „Piwnica pod Baranami Piotra Skrzyneckiego” w reż. Antoniego Krauze, 2002; „Zaczarowany świat Kazimierza Wiśniaka” w reż. Wojciecha Majewskiego, 2004.
Brat Miniaturzysta Rycerskiego Zakonu Bibliofilskiego z Kapitułą Orderu Białego Kruka w Krakowie.